ما می دانیم شیر گاو در روایت دواء و غذا معرفی شده
می دانیم که نبی مکرم اسلام به هر غذایی رسیدند به خداوند عرضه داشتند بارکنا (یعنی برای ما مبارک گردان) ولی به شیر که رسیدند فرمودند زدنا (یعنی شیر مبارک است و زیادش کن برما)
اما
آیا شما می دانید آن شیری که نبی مکرم اینگونه در مورد آن صحبت می فرمودند چه خصوصیاتی داشت؟
1. آن شیر از گاوی تهیه می شد که خودش به چرا می رفت و علوفه دستی به جلو او نمی ریختند که خاصیت همان علف را داشته باشد .
شیری که گاوش چراگاه رفته باشد از تمام گیاهان استفاده کرده و خاصیت همه گیاهان را دارد که بسیاری از آن را ما نمی توانیم استفاده کنیم ولی یونجه و ذرت و ... را می توانیم بخوریم.
2. آن شیر از گاوی تهیه می شد که گاوش به طور طبیعی روزی 6 تا 12 کیلو شیر می دهد . چون گاو اگر خودش به میل خودش و فطرتا غذا بخورد روزانه بیش از این نمی تواند شیر دهد اما گاو های گاوداری الآن به گونه ای غذا می خورند که در حالت مستی هستند چون این کنسانتره ها و چاپر های تخمیر شده که در تمام گاوداری ها به گاو داده میشود گاو را مست می کند و او نمی فهمد چقدر غذا می خورد و به جای 12 کیلو روزی 90 تا 120 کیلو شیر می دهد.
3. شیری که در آن زمان از گاو تهیه می شد با دست دوشیده می شد و با دستگاه شیردوش دوشیده نمی شد. دستگاه شیردوش زمانی که فشار زیاد به سینه گاو می آورد سینه گاو را به خون می اندازد و خون همراه شیر شدن شیر را نجس می کند ولی اگر با دست دوشیده شود اگر خون هم وارد شیر شود در یک ظرف کوچک است و آن ظرف را ریخته و از بقیه شیر ها جدا می کنند.
